چه قائل به اين باشيم که گزارش‌هاي مسموميت ناشي از استرس و اضطراب و جو رواني است، چه مايل باشيم تصور کنيم که يک عمليات پيچيده تروريستي در جريان است، حالا ديگر وقت آن رسيده که شوراي امنيت ملي در مورد اين وضعيت استثنايي تشکيل جلسه دهد.

فاطمه کريمخان- «ساعت حدود يازده از يک شماره غريبه پيام آمد که در مدرسه گاز زده‌اند، از محل کارم تا مدرسه بيست دقيقه بيشتر راه نيست و واقعا يادم نيست که اين بيست دقيقه را چطور طي کردم، وقتي رسيدم متوجه شدم که خبري از گاز و علايم مسموميت نيست. مدير مدرسه که از صبح اخبار نگران‌کننده را شنيده سر ظهر بي‌طاقت شده بود و از دانش‌آموزان خواسته بود کلاس به کلاس به حياط بروند، همزمان هم به خانواده‌ها زنگ زده بودند تا زودتر به مدرسه بروند و بچه‌ها را تحويل بگيرند، خوشبختانه خبري از مسموميت و نيروهاي امدادي نبود، ولي نيمه عمر شدم تا رسيدم، بچه‌ها هم مثل ما ترسيده و نگران بودند، روز بعدش خوشبختانه مدرسه تعطيل بود و پنجشنبه و جمعه بچه‌ها توانستند کمي به خودشان استراحت بدهند، اما بحث در گروه والدين ادامه داشت که بالاخره بايد چه کار کنيم. روز شنبه از هر کلاسي تنها سه، چهار نفر به مدرسه آمده بودند. بيشتر والدين تصميم گرفته‌اند که بچه‌ها را به مدرسه نفرستند. مي‌گويند دو هفته اين طرف سال را به دو هفته تعطيلات عيد وصل مي‌کنيم و بعد تصميم مي‌گيريم. اين هم از سر ترس و نگراني است، اما تصميم درستي نيست. ما والديني که تصميم گرفتيم بچه‌ها را به مدرسه بفرستيم قرار گذاشتيم که به صورت شيفتي از مدرسه مراقبت کنيم. وقتي هيچ‌کس مسووليت به عهده نمي‌گيرد، کار ديگري از ما بر نمي‌آيد به جز اينکه خودمان مراقب بچه‌هاي‌مان باشيم.»

به گزارش اعتماد، اينها اظهارات مادر نگران يک دانش‌آموز کلاس نهم است که هنوز بچه‌اش را با حال نزار ناشي از گزارش مسموميت از مدرسه تحويل نگرفته، روان مردم به قدري درگير اخبار گزارش‌هاي مسموميت شده که ديگر چندان فرقي نمي‌کند از مدرسه‌اي خبر مسموميت رسيده باشد يا نه، صرف اينکه بچه جلوي چشم و در امنيت خانه نباشد موجب نگراني است!

حال بچه‌هاي مدرسه‌اي اين روزها چطور است؟ مادر يک دانش‌آموز کلاس نهم، در اين مورد مي‌گويد: «بچه‌ها هم مثل ما ترسيده‌اند، اما بيشتر از آنکه ترسيده باشند، دوست دارند به هر راهي از زير بار مدرسه فرار کنند. دو سال درس خواندن زير پتو باعث شده که بچه‌ها به ‌طور کلي ميل کمتري به حضور در جمع و شرکت در کلاس به صورت حضوري داشته باشند، حالا هم نگراني‌ها را بهانه مي‌کنند مي‌خواهند مدرسه را تعطيل کنند، اين راهش نيست. اما از طرفي والدين هم نگران هستند و نمي‌توانند دايم با بچه‌ها جنگ کنند. اگر بچه را به مدرسه بفرستند و بچه با علايم مسموميت به بيمارستان برود، آن‌وقت چطور دوباره به والدينش اعتماد خواهد کرد؟ اينها سوال‌هايي است که هر روز و هر ساعت از خودمان مي‌پرسيم و کسي جوابي براي آن ندارد.»

مادر يک دانش‌آموز کلاس هشتمي ديگر در مورد حال و روز خودش مي‌گويد: «وقتي مي‌شنوم که در بعضي مدارس مديران و معاون‌ها و معلم‌ها هر کاري مي‌کنند تا بچه‌ها را امن نگه دارند واقعا دلم مي‌سوزد. اما همه مثل هم نيستند، مي‌گويند در يک مدرسه مدير با همين حرف‌هايي که وزير آموزش و پرورش مي‌زند به بچه‌ها گفته است که علايم مسموميت‌شان دروغ است و آنها را مجبور کرده با وجود تهوع و استفراغ در کلاس‌هاي‌شان بمانند، من نمي‌دانم اگر جاي والدين بچه‌هايي که به اين مدرسه مي‌روند بودم چه کاري مي‌کردم، اصلا نمي‌خواهم خودم را جاي آنها بگذارم. اما چيزي که مي‌فهمم اين است که با وجود اين همه گزارش مسموميت آموزش و پرورش هنوز دستورالعملي براي معلم‌ها و مديران مدارس نداده است که اگر بچه‌ها يا اصلا خودشان دچار علايم مسموميت شدند بايد چه کاري انجام دهند. يک‌جا يکي حساسيت بيشتري دارد و فقط به خاطر اخبار مدرسه را تعطيل مي‌کند، يکي با بروز علايم بچه‌ها سردرگم مي‌شود و نمي‌داند به کجا پناه ببرد و چطور بچه‌ها را حفظ کند و يکي ديگر هم بچه‌ها را در مدرسه و کلاس‌هاي‌شان حبس مي‌کند. انگار خود آموزش و پرورش هم هنوز سردرگم است و نمي‌داند بايد چه کاري انجام دهد.»

از هفته گذشته و بعد از اخبار گزارش مسموميت در بروجرد، روز به روز به شمار شهر‌هايي که گزارش‌هاي مسموميت از آنها به گوش رسيده بيشتر شده است، طبق معمول قم و بروجرد به صورت روزانه در گزارش‌هاي مسموميت حضور دارند، تهران و شهرستان‌هاي اطراف آن، خوزستان، اردبيل، تبريز، کرمانشاه، اراک، زنجان، البرز، اروميه، همدان و فارس، ليست استان‌ها و شهر‌هايي است که در روز اول هفته گزارش مسموميت منتشر کرده‌اند.

بعد از نود و چهار روز از اولين گزارش مسموميت در مدارس، کميسيون ويژه تحقيق در مورد مسموميت‌ها قرار است تازه امروز، يکشنبه، با حضور نمايندگان مجلس و وزارتخانه‌هاي بهداشت، آموزش و پرورش، علوم و اطلاعات در مورد مساله تشکيل جلسه بدهد. اين البته اولين کارگروهي نيست که در ماه‌هاي اخير براي بررسي موضوع تشکيل شده، فرقش با کارگروه‌هاي قبلي که هنوز گزارشي از آنها بيرون نيامده اين است که اين يکي با دستور ابراهيم رييسي تشکيل شده است!

درحالي که التهاب روز به‌ روز بيشتر مي‌شود، گمانه‌زني‌ها در مورد علت گزارش‌هاي مسموميت هم هر روز رنگ‌هاي تازه‌تري مي‌پذيرد. هفته گذشته، روزنامه همشهري و جريان رسانه‌اي راست ادعا کرده بودند که مسموميت‌ها کار گروهک مجاهدين خلق است، اين ادعا عملا رد حرف‌هاي قبلي وزراي مرتبط دولت بود، از وزير کشور گرفته تا وزير آموزش و پرورش گفته بودند که اغلب گزارش‌هاي مسموميت ناشي از جو رواني است، اما جريان رسانه‌اي راست مدعي است که آنچه در مدارس رخ مي‌دهد عملياتي تروريستي به سرکردگي مجاهدين است. برخي ازجمله عطاالله مهاجراني، مسووليت اين گزارش‌ها را به دوش جنبش اجتماعي «زن، زندگي، آزادي» گذاشته‌اند و در کنار اين اظهارات، مقامات مسوول ديگري هم هستند که مي‌گويند آنچه در مدارس رخ مي‌دهد «حمله» و «تروريستي» است، براي مثال روز شنبه، در پي گزارش مسموميت در شهرهاي مشکين‌شهر و گرمي در استان اردبيل، مديرکل امنيتي و انتظامي استانداري اردبيل در اظهاراتي آنچه در مدارس رخ مي‌دهد را «حمله بيولوژيکي» ناميده است. ادعايي که در نوع خودش تا امروز بي‌نظير بوده است.

خيلي‌ها در هفته‌هاي گذشته مي‌گفتند اگر سريال گزارش مسموميت‌ها به تهران برسد، پيگيري و نتيجه‌گيري در مورد علت آن با سرعت بيشتري انجام خواهد شد، همان دعواي قديمي پايتخت و شهرهاي ديگر،که ناشي از احساس محروميت و کم‌برخورداري نسبت به تهران است. با درنظر گرفتن حوادثي که بعد از تکرار گزارش‌هاي مسموميت در مدارس تهران رخ داده حالا ديگر به نظر نمي‌رسد که اين احساس بي‌عدالتي و کم برخورداري چندان دور از نظر باشد. برخورد با يکي از کساني که در تهران رو به روي يکي از مدارسي که گزارش مسموميت داده بودند روز پنجشنبه حاشيه‌هاي زيادي به بار آورد و اظهارنظر سردار رادان، فرمانده نيروي انتظامي باعث شد که بالاخره بفهميم مسووليت پيگيري مساله گزارش‌هاي مسموميت به «اطلاعات فراجا» سپرده شده است، روز جمعه علاوه بر اينکه بسياري از ائمه جمعه در خطبه‌هاي خود با رويکرد‌هاي مختلف به مساله گزارش‌هاي مسموميت پرداختند، وزير آموزش و پرورش و سرداران رادان هم با تعدادي از علماي قم ديدار کردند. در اين ديدارها آيت‌الله سبحاني، نوري همداني و جوادي آملي بر ضرورت حمايت از مدارس دخترانه و ايجاد اطمينان براي والدين براي حضور فرزندان‌شان در مدارس تاکيد کردند. اينکه جريان اصلي، ميانه‌رو و دورانديش حوزه علميه قم نگراني‌هايي در مورد هزينه‌هاي جو حاکم در مورد گزارش‌هاي مسموميت براي حوزه علميه داشته باشد، دور از نظر و خلاف رويه شناخته شده و موردانتظار از آقايان در قم نبود، اما سوال در مورد اينکه چرا اين اظهارنظرها اين‌قدر دير و بعد از آنکه موج التهاب و نگراني تمام کشور را در بر گرفته صادر شده است به قوت خود باقي است.

منبع: اعتماد انلاین